امام باقر«علیه‌السلام» می‌فرمایند: « «یا جابِر! اغْتَنِمْ مِنْ اهْلِ زَمانِکَ خمْساً»
پنج چیز را در رابطه با مردم زمانه غنیمت شمار :
«إِنْ حَضَرْتَ لَمْ تُعْرَفْ»؛ اگر در مجلسى حاضر بودى و تو را نشناختند.
«وَ إِنْ غِبْتَ لَمْ تُفْتَقَدْ»؛ و اگر از جلسه خارج شدى و به دنبالت نبودند.
«وَ إِنْ شَهِدْتَ لَمْ تُشاوَر»؛ و اگر در جلسه بودى و از تو نظر نخواستند.
«وَ إِنْ قُلْتَ لَمْ یُقْبَلْ قَوْلُکَ»؛ و اگر نظر دادى و نظرت را نپذیرفتند.
«وَ إِنْ خَطَبْتَ لَمْ تُزَوَّجْ»؛ و اگر خواستگارى کردى و جواب ردّ دادند.
این پنج حالت را غنیمت بشمار، نه اینکه از آنها ناراحت شوى، چون امام (ع) مىخواهند که ارزشهاى اهل دنیا براى ما ملاکِ کمال و خوارى قرار نگیرد. مگر تو در این دنیا نیامدهاى که عبودیت خود را تقویت کنى، سراسر این دنیا امتحان است براى اظهار عبودیت .
